കാറ്റ്..തലോടാതെ..സ്വാന്തനിപ്പിക്കാതെ..സുഗന്ധമേകാതെ..വീണ്ടും..
നടന്നു നീങ്ങിയ പാതയില്,
വസന്തത്തില് പൂത്ത പൂക്കള് വാടിപ്പോയി..
മൂടല്മഞ്ഞിലൂടെ ആ നല്ല ഓര്മ്മകളുടെ നിഴലുകള് ഞാന് തിരയുമ്പോള്,
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളില് ആരൊക്കെയൊ ചികയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
ഒറ്റപ്പെട്ട നിമിഷങ്ങളില്..മനസ്സിനെ തണുപ്പിച്ച പഴയ കാറ്റില്..
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി വീതം എന്റെ മനസ്സില് വീണിരുന്നു..
ആ നനവിന് അതിനോളം ആയുസ്സില്ലായിരുന്നു.
മഞ്ഞില് മറഞ്ഞ എന് ഓര്മ്മകള് തേടി..
വയ്കിയെത്തുന്ന എന് മഞ്ഞുതുള്ളികള് സൂക്ഷിച്ച്..
ഞാന് കാത്തിരുന്നു..എന് പഴയ വസന്തത്തിനായ്..
--റോഷന്--
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
മൂടല്മഞ്ഞിലൂടെ ആ നല്ല ഓര്മ്മകളുടെ നിഴലുകള് ഞാന് തിരയുമ്പോള്,
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളില് ആരൊക്കെയൊ ചികയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..............................................................ആ നനവിന് അതിനോളം ആയുസ്സില്ലായിരുന്നു....................................
ithhokke thanne mathi mone ezhuthu thudaraan..
keep going great..njaniniyum onnu poyi varaam..
thx machu.....
Post a Comment