യാത്ര

നിറമേഴും മാഞ്ഞ മഴവില്ലിതായെൻ

മനസ്സിന്റെ വാതിൽ മലർക്കെത്തുറന്നു

ഇരുളു ചൂഴ്ന്ന കണ്ണുകൾ മറച്ചൊരെൻ

കണ്ണടയിലും ഇരുളു പരന്നു.

നിശ്വാസവുമായ് കാറ്റിതാ മറയുംബോൾ

നിമിഷങ്ങളോരോന്നായ് ഉതിർന്നു വീഴുംബോൾ

ഇനിയെന്തെന്നെൻ ചോദ്യത്തിൻ മുന്നിൽ

ചോദ്യചിഹ്നങ്ങളും വീർപ്പുമുട്ടി.

പകലുകളുമിരുളായ് നിറയുന്നു കണ്ണിൽ

സ്വരമേതുമില്ല ചിലംബുവാൻ കാതിൽ

നിഴൽ പോലെ മറയും സ്വരങ്ങൾക്കു മീതെ

കപടമാം ഒരു സ്മിതം മാത്രമെൻ സ്വന്തം.

ഒരു രാമുല്ല പൂക്കും സുഗന്ധം

മറന്നു ഞാനെങ്ങോ ഇനിയുണരുവാനില്ല

ഇനിയെന്തു പൂക്കും ഒരിക്കലെന്നുള്ളിൽ

വികലമാം വാക്കുകൾ എഴുതാനുമില്ല.

അറിയാതെയെത്രയോ പുതുപാത വീണ്ടും

നനുത്ത മണ്ണിന്റെ മണം വിടർത്തുംബോൾ

എകനായ് വീണ്ടും ഇനിയെത്ര യാത്രകൾ

ഇനിയും ജനിക്കാത്ത പൂക്കൾക്കു മീതെ.

ഒരിക്കൽ നിലയ്ക്കുമീയപധ സംജാരവും

ജനിച്ച പുൽനാംബുകൾ വീണ്ടും മരിച്ചിടും

ഒർമമ പുംജിരികളായ് വിടരുമൊരു കാലം

യാത്രയായീടുമെൻ ഒരോ കണികയും.

--------റോഷൻ--------